IJABES. 2023; 5(2): 70-78 | DOI: 10.5505/ijabes.2023.85570

CHANGES ON ACREAGE, PRODUCTION, AND SEED YIELD OAT (Avena sativa L.) IN TÜRKIYE

Murat Olgun
Eskişehir Osmangazi University, Faculty Of Agriculture,field Crop Department, Eskişehir

In this study, the changes (increases/decreases) on acreage, production and seed yield in oat in Turkey after the 1930s was examined by using statistical analysis. In the analysis of oat agriculture made over many years and in twenty-year periods, it was revealed that oat agriculture in Turkey should be examined in two distinct periods. These two distinct periods can be examined as before the 1970s and after the 1970s. While oat production increased before the 1970s, it entered a decline after the 1970s. On the other hand, grain yield has consistently increased. Until the 1970s, which was the first period, production increase was possible with the expansion in acreages. Already in this period, acreages have reached their marginal limits. After this period, production decreased along with a contraction in cultivated areas. However, this decrease rate was less than in the first period. Although not at the desired level, the use of high-yielding registered varieties and the increasing use of modern cultivation techniques have led to a significant increase in grain yield per unit area. This situation also reduced the rate of decrease in efficiency. Oat production in Turkey is not at the desired level. Increasing the production amount of oats, which is increasingly important in terms of animal feed needs and human nutrition in Turkey, is only possible by increasing the use of high-yielding varieties. Additionally, oat breeding programs need to be expanded and activated.

Keywords: Oat (Avena sativa L.), acreage, production, seed yield, increase, decrease, stability, Principal component and biplot analysis

---

TÜRKİYE'DE YULAF (Avena sativa L.) EKİM, ÜRETİM VE TOHUM VERİMİ ÜZERİNDEKİ DEĞİŞİKLİKLER

Murat Olgun
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı, Eskişehir

Bu çalışmada Türkiye'de yulafta 1930'lu yıllardan sonra ekim alanı, üretim ve tohum veriminde meydana gelen değişimler (artış/azalışlar) istatistiksel analizler kullanılarak incelenmiştir. Yirmi yıllık periyotlarda yapılan yulaf tarımı analizlerinde, Türkiye'de yulaf tarımının iki ayrı dönemde incelenmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Bu iki farklı dönemi 1970 öncesi ve 1970 sonrası olarak incelemek mümkündür. Yulaf üretimi 1970'li yıllardan önce artış gösterirken, 1970'li yıllardan sonra düşüşe geçmiştir. Öte yandan tahıl verimi sürekli artmıştır. İlk dönem olan 1970'li yıllara kadar üretim artışı ekim alanlarının genişletilmesiyle mümkün olmuştur. Zaten bu dönemde dönümler marjinal sınırlarına ulaşmıştır. Bu dönemden sonra ekili alanlardaki daralmayla birlikte üretim de azalmıştır. Ancak bu düşüş oranı ilk döneme göre daha az olmuştur. İstenilen düzeyde olmasa da, yüksek verimli tescilli çeşitlerin kullanılması ve modern yetiştirme tekniklerinin giderek yaygınlaşması, birim alandan tane veriminde önemli artışlara yol açmıştır. Bu durum verimlilikteki düşüş oranını da azaltmıştır. Türkiye'de yulaf üretimi istenilen düzeyde değildir. Türkiye'de hayvan yemi ihtiyacı ve insan beslenmesi açısından önemi giderek artan yulafın üretim miktarının artırılması, ancak yüksek verimli çeşitlerin kullanımının arttırılmasıyla mümkün olabilir. Ayrıca yulaf ıslah programlarının genişletilmesi ve etkinleştirilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: Yulaf (Avena sativa L.), ekim alanı, üretim, tohum verimi, artış, azalma, stabilite, Temel bileşen ve biplot analizi

---